لاسونه دواړه ورته غؤړکړه
بیادډانګوغرب ته اتڼ کوه لالیه
تاوېل تباه شومه ډېرغټ دی
دلیلاغم ته به ځان څنګه ټينګوومه
آهونه مه کؤه لږټينګ شه
مینه سړې له ګړنګونوغؤرځوینه
که خدای کؤل سبایې رېبم
مایې په بېخ کی الوګان لیدلي دینه
ولاکه بیایې رانه ښخ کړی
دزهروبوټی دی راشین به شي مئينه
په بېخ کی سهره ورله ورکړه
دکټ دپښې په څېربادرنګ واخله مئينه
زمازړګی یې ددیدن ارمان کؤينه
لږیې په پټه راښکاره کړه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر